Home Kunstenaars Tom Seerden

Tom Seerden

“Je wil iets maken wat er nog niet is, iets dat niemand anders je voordeed,” vertelt de Nederlandse kunstenaar Tom Seerden. Met zijn hoofd boordevol inspiratie, toont hij de schoonheid van Italiaanse landschappen in brons op een sokkel van natuursteen of hout.

De bronzen landschappen van Tom Seerden

Het ‘ontwerp’ van de bronzen landschappen van Tom Seerden begin bij de sokkel. Dat zijn eiken balken, een voorraad heeft hij nog liggen uit zijn ouderlijk huis, of natuurstenen exemplaren, bijvoorbeeld leisteen, kwarts, tavertin, graniet of albast. Die stenen vindt hij bij steenhouwers. Soms hebben sokkel en beeld één tint, en soms is er een contrast. In zijn hoofd gaat Tom eerst na welk ‘beeld’ er op dat specifiek voetstuk past. Hij let daarbij op kleuren maar ook op lijnen of knoesten in het hout, of tekeningen die van nature voorkomen in de steen.

 

Tom: “als ik onderweg ben, zoek ik altijd naar harmonie in een landschap. Probeer het maar eens. Alles begint met goed kijken, naar de heuvels, het gesteente, de inplantingen van de dorpjes en steden in het landschap, de kleuren, … Daarom is Italië zo fantastisch. Op veel plaatsen kan je dorpen en steden van meerdere kanten bekijken. Vanop een afstandje observeerde ik 20 jaar geleden Sienna. Recent was ik op dezelfde plek, en wat ik zag, was nog hetzelfde. Italië houdt zijn landschappen vaak in stand. Ze koesteren het, ze zijn er trots op. Het is zo een landschap dat me raakt en in mijn hoofd blijft nazinderen. Zo krijgen de dorpjes en huizen, de kloosters en kastelen van mijn beelden stilletjes aan hun vorm in mijn hoofd.” 

 

Wat volgt is het traditionele ‘met de handen in de was’. Tom bouwt/boetseert met het materiaal, precies zoals een architect. De gebouwen, de daken, de ramen, de trappen worden zeer gedetailleerd vormgegeven. Dit proces gaat door tot het beeld ‘klopt’. Dan pas kan het naar de bronsgieter. Typisch aan het werk van Seerden is de rode giethuid. Soms blijft er wat gravel uit de gietmal aan het brons zitten. Het mag wat ruwer, het hoeft niet perfect te zijn, volgens de kunstenaar.

 

Tom: “let hier eens op als je naar een van mijn werken kijkt: van uiterst belang is de verhouding tussen het beeld en zijn sokkel. Dat moet kloppen. Zorgvuldige toeschouwers zullen misschien merken dat het beeld iets groter is dan het in de realiteit zou zijn. Door een heel klein beetje te overdrijven, geef ik mijn landschappen iets meer ruimte in de omgeving waar ze terecht zullen komen.”

Het leven als kunstenaar

Tom: “niets is heerlijkers dan ‘s ochtends naar je atelier lopen en nadenken over je to-dolijstje. Het leven als kunstenaar is heel afwisselend. Bedenken, creëren, finetunen, afwerken. Maar ook contacten met de bronsgieterij, galerieën en klanten. Dankzij galerieën heeft mijn werk fans overal in de wereld. Heel leuk is dat eigenaars daarna een foto sturen van ‘hun’ beeld. Om klanten te ontmoeten ga ik ook graag naar beurzen. Soms lopen daar 30.000 bezoekers per dag voorbij mijn werken. Er zijn er dan die zich herkennen in een beeld, en dat is erg fijn om te zien.”

 

Tom startte zijn loopbaan als kunstenaar eind jaren 80 met meer abstracte werken, en wilde daarmee mensen aan het denken zetten. Hij evolueerde naar meer realistisch werk. Daar voelt hij zich goed bij. “Mensen ‘herkennen’ je werk zo gemakkelijker en kunnen zich ermee identificeren. Als die match er is, dan ben ik blij.”

Kunstwerken