Jean-Michel Folon
In 1955 verliet Folon zijn architectuurstudies en Brussel achter zich, om zich te vestigen in een tuinpaviljoen in Bougival (Parijs), waar hij zich vijf jaar lang volledig toelegde op tekenen. In het begin van de jaren zestig begon hij zijn eerste tekeningen in zijn omgeving te tonen, maar in Frankrijk was er aanvankelijk weinig interesse in zijn kunst. Daarom stuurde hij zijn tekeningen naar een aantal tijdschriften in New York, die ze meteen als coverontwerpen gebruikten. Pas in 1964 had Folon zijn eerste tentoonstelling in Parijs.
In die periode ontmoette Folon de Italiaanse schrijver Giorgio Soavi, voor wie hij zijn eerste boek “Le Message” illustreerde. Samen bedachten ze verschillende projecten voor de Italiaanse uitgeverij Olivetti, waarvoor Folon boeken illustreerde van Franz Kafka en Ray Bradbury.
Eind jaren zestig maakte hij een fresco voor het Franse paviljoen op de Triënnale van Milaan, exposeerde hij 60 werken in de Galerie de France en toonde hij voor het eerst zijn werk in New York. Begin jaren zeventig versnelde zijn carrière met tentoonstellingen in New York, Tokio, Osaka, Wenen en Milaan. Hij realiseerde een belangrijke tentoonstelling in het Musée des Arts Décoratifs in Parijs, waar hij 90 werken tentoonstelde die later ook te zien waren in Charleroi, Brussel en Milaan. Op de 12de Biënnale van São Paulo ontving hij de Grote Prijs Schilderkunst.
Naast de verschillende exposities maakte hij ook enkele muurschilderingen (waaronder die in het nieuwe Brusselse metrostation Montgomery en in Waterloo Station in Londen) en illustreerde hij werken zoals “De Metamorfose” van Franz Kafka, “Alcools et Calligrammes” van Guillaume Apollinaire, “The Martian Chronicles” van Ray Bradbury, het volledige oeuvre van Jacques Prévert en in het begin van de jaren tachtig “L’Automne à Pekin” van Boris Vian en “L’inutile beauté” van Guy de Maupassant.
In de jaren tachtig werkte Folon aan de meest uiteenlopende projecten. Hij ontwierp theaterdecors, maakte tekenfilms en draaide korte films in New York, Los Angeles en New Orleans. Het Musée de la Poste in Parijs exposeerde zijn gravures en even later liep er in La Défense een retrospectieve van zijn affiches. Hij illustreerde het volledige poëtische oeuvre van Guillaume Apollinaire en het postuum uitgegeven “Pluies de New York” van Albert Camus. In Japan stelde hij een retrospectieve tentoonstelling voor die Tokio, Osaka en Kamakura aandeed, terwijl hij aan de Porte d’Italie in Parijs een muurschildering van 14 verdiepingen hoog realiseerde. Hij begon ook te experimenteren met het beeldhouwen van houten voorwerpen. In 1988 illustreerde hij het Boek Genesis met een serie etsen, ontwierp hij het embleem voor de 200e verjaardag van de Franse Revolutie en illustreerde hij voor Amnesty International Belgium de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens.
In het Metropolitan Museum in New York stelde Folon in 1990 etsen, aquarellen en enkele houten voorwerpen tentoon. In die periode begon hij aan een serie boten in verschillende materialen. Met Alberto Meomartini maakte hij tekenfilms en affiches voor het Italiaanse aardgasbedrijf Snam. Hoewel zijn aquarellen en etsen in de jaren negentig over de hele wereld werden tentoongesteld, legde Folon zich toe op het beeldhouwen: aanvankelijk in hout en klei en gips, vervolgens in brons en later in marmer. In 1993 stelde hij in La Pedera (Barcelona) zijn beelden voor het eerst tentoon. In 1997 plaatste hij aan de kust van Knokke een beeld dat met het getij elke zes uur onder het water verdwijnt. Daarnaast realiseerde hij glasramen en grote muurschilderingen.
In 2000 creëerde Folon de Stichting Folon in het Solvay Domein in Terhulpen. Hij schonk de stichting een 500-tal werken die hij had bewaard om ze ooit op één plek te verenigen. In de jaren die volgden, stelde hij zijn beelden tentoon in België, Lissabon, Pietrasanta en Florence. Hij maakte glasramen voor enkele kerken, werd ambassadeur van UNICEF en werd door de toenmalige Franse president Jacques Chirac verheven in de orde van het Legioen van Eer. Net na een grote retrospectieve tentoonstelling in de wapenzaal van de Palacio Vecchio en in de Forte di Belvedere in Florence overleed Folon op 71-jarige leeftijd.
